37. Une enfant (1965) - Charles Aznavour

Charles Aznavour, pseudoniem van Chahnour Varinag Aznavourian (Parijs, 22 mei 1924- 1 oktober 2018, Mouriès) is een Franse zanger, liedjesschrijver en acteur van Armeense afkomst. Aznavour werd geboren als zoon van Armeense immigranten. Op negenjarige leeftijd begon hij met acteren en dansen. In de jaren veertig vormde hij samen met Pierre Roche een muzikaal duo en spoedig koos hij de podiumnaam Aznavour. Ondertussen schreef Aznavour in 1944 zijn eerste nummer J'ai Bu. De eerste successen van het partnerschap waren in Canada gedurende de periode 1948-1950.

Tijdens de vroege stadia van zijn carrière stond Aznavour in het voorprogramma van Edith Piaf in de Moulin Rouge. Piaf adviseerde hem toen om zich toe te leggen op een zangcarrière. Piaf hielp Aznavour met het ontwikkelen van zijn kenmerkende stem wat leidde tot zijn unieke geluid die zo goed bij zijn repertoire paste. Piaf nam hem mee op tournee door Frankrijk en de Verenigde Staten. Daarna ging de reis naar Quebec, waar het grote succes hem wachtte: veertig weken lang mocht hij in enkele clubs spelen, met elf shows per week. In 1953 brak Charles, beïnvloed door Piaf, met zijn partner Pierre Roche.

In 1974 had Aznavour groot succes in het Verenigd Koninkrijk met zijn Engelstalige nummer "She" wat veertien weken op nummer 1 stond in de Engelse hitparade. Zijn andere Engelstalige hit in het Verenigd Koninkrijk was "The Old Fashioned Way" in 1973, dat 15 weken in de Britse hitlijsten stond.  

20b%20Charles%20Aznavour 

[Foto: Bernard Pascucci / Ina - AFP] 

Aznavour was één van Frankrijks meest populaire zangers. Hij werd de Franse Frank Sinatra genoemd, terwijl muziekcriticus Stephen Holden Aznavour beschreef. als een "Franse popgod". Hij was misschien wel de beroemdste Armeniër van zijn tijd. In 1998 werd Aznavour door CNN uitgeroepen tot entertainer van de eeuw gekozen door de lezers van Time Online van over de hele wereld. Hij werd erkend als de beste artiest van de eeuw, met bijna 18% van de stemmen, nog voor Elvis Presley en Bob Dylan. Aznavour zong vaak over liefde. Hij schreef of schreef mee aan musicals, meer dan duizend liedjes en nam eenennegentig studioalbums op. Aznavour sprak en zong in vele talen (Frans, Engels, Italiaans, Spaans, Duits, Russisch, Armeens, Napolitaans en Kabyle), en hij heeft opgetreden in de prestigieuze Carnegie Hall en andere belangrijke zalen in de wereld.

Op 1 oktober 2018 werd Aznavour op 94-jarige leeftijd dood aangetroffen in een badkuip in zijn huis in Mouriès. Het autopsierapport concludeerde dat Aznavour stierf aan een hartstilstand, gecompliceerd door een acuut longoedeem. Op 5 oktober werd Aznavour geëerd met een staatsbegrafenis in het militaire complex Les Invalides in Parijs, waarbij president Emmanuel Macron hem prees als een van de meest belangrijke "gezichten van Frankrijk". Hoogwaardigheidsbekleders die de begrafenis bijwoonden, waren o.a. de voormalige Franse presidenten Nicolas Sarkozy en François Hollande, evenals de Armeense president Armen Sarkissian. Zijn kist werd aan het einde van de begrafenis opgetild onder het geluid van zijn hit "Emmenez-Moi". 

(bron: en.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour / nl.wikipedia.org/wiki/Charles_Aznavour)

MUZIEKNOOTUne enfant (de seize ans) is een lied geschreven door Robert Chauvigny (muziek) en Charles Aznavour (muziek, tekst). Het is dan vroeg in de jaren vijftig. Aznavour schreef toen muziek/teksten voor Edith Piaf op wie (volgens hemzelf) hij enige tijd verliefd was en onder wiens bescherming zijn loopbaan langzaam op gang kwam. Chauvigny was destijds de orkestleider bij Piaf. Edith Piaf zong Une Enfant in 1956. Pas later nam Aznavour het zelf op, toen hij zelfstandig artiest werd.

Het thema is een jong meisje dat wegloopt van huis haar vriendje achterna. Ze wordt dood langs de weg gevonden. Voor de Nederlandse markt verscheen Une enfant door Aznavour op een single in 1965 uitgegeven door Ducretet-Thompson met als B-kant Il pleut.

Een aantal artiesten nam het als cover op, waarbij de taal werd aangepast:Boudewijn de Groot zong het als Een meisje van 16 in een vertaling van Lennart Nijgh. Vertaling en arrangement zijn echter gebaseerd op de versie van de Engelse zanger Noel Harrison, die het nummer van Aznavour uitbracht onder de titel A Young Girl (of 16) in een vertaling van Oscar Brown Jr.. Deze versie werd ook gezongen door het zangduo Peter & Gordon.

Tekst: Une enfant

Une enfant, une enfant de seize ans
Une enfant du printemps
Couchèe sur le chemin...

Elle vivait dans un de ces quartiers
Où tout le monde est riche à crever
Elle avait quitté ses parents
Pour suivre un garçon, un bohème
Qui savait si bien dire "je t'aime"
Ça en devenait bouleversant
Et leurs deux coeurs ensoleillès
Partirent sans laisser d'adresse
Emportant juste leur jeunesse
Et la douceur de leur péché

Une enfant, une enfant de seize ans
Une enfant du printemps
Couchèe sur le chemin...

Leurs coeurs n'avaient pas de saisons
Et ne voulaient pas de prison
Tous deux vivaient au jour le jour
Ne restant jamais à la même place
Leurs coeurs avaient besoin d'espace
Pour contenir un tel amour
Son prèsent comme son futur
C'ètait cet amour magnifique
Qui la berçait comme d'un cantique
Et perdait ses yeux dans l'azur

Une enfant, une enfant de seize ans
Une enfant du printemps
Couchèe sur le chemin...

Mais son amour ètait trop grand
Trop grand pour l'âme d'une enfant
Elle ne vivait que par son coeur
Et son coeur se faisait un monde
Mais Dieu n'accepte pas les mondes
Dont il n'est pas le Crèateur
L'amour ètant leur seul festin
Il la quitta pour quelques miettes
Alors sa vie battit en retraite
Et puis l'enfant connut la faim

Une enfant, une enfant de seize ans
Une enfant du printemps
Couchèe sur le chemin
...morte!...
Ahaaa…

(Auteur: Charles Aznavour, Robert Chauvigny Componist: Charles Aznavour, Robert Chauvigny) 

30%20Une%20enfant 

Tekst: Une enfant (Een kind) - Nederlandse vertaling

Vertaling door Henriëtte van der Staay - Limmen (NH)

Een kind, een kind van zestien jaar
Een kind van de lente
Liggend op de weg…

Zij woonde in een van die buurten
Waar iedereen stinkend rijk is
Ze had haar ouders verlaten
Om een jongen te volgen, een bohémien
Die zo goed "ik hou van jou" kon zeggen
Het werd overweldigend
En hun twee zonnige harten
Vertrokken zonder adres achter te laten
Zij namen alleen hun jeugd mee
En de zoetheid van hun zonde

Een kind, een kind van zestien jaar
Een kind van de lente
Liggend op de weg…

Hun harten hadden geen seizoenen
En wilden geen gevangenis
Zij leefden allebei van dag tot dag
Bleven nooit op dezelfde plaats
Hun harten hadden behoefte aan ruimte
Om zulke liefde te bevatten
Haar heden en ook haar toekomst
Was die mooie liefde
Die haar wiegde als een lied
En die haar ogen deed wegdromen

Een kind, een kind van zestien jaar
Een kind van de lente
Liggend op de weg…

Maar haar liefde was te groot
Te groot voor de ziel van een kind
Zij leefde slechts met haar hart
En haar hart schiep een wereld
Maar God accepteert geen werelden
Waarvan Hij niet de schepper is
Daar de liefde hun enige maaltijd was
Verliet hij haar voor enkele kruimels
Toen trok haar leven zich terug
En daarna ervoer het kind de honger

Een kind, een kind van zestien jaar
Een kind van de lente
Liggend op de weg
…dood!…

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}