126 Parlez-moi d'amour (1930) - Lucienne Boyer

 Lucienne Boyer (18 augustus 1901 - 6 december 1983) was een Frans model en zangeres, vooral bekend van haar lied "Parlez-moi d'amour". Ze werd geboren als Émilienne-Henriette Boyer in de wijk Montparnasse in Parijs. Boyer verloor haar soldatenvader in de Eerste Wereldoorlog en moest gaan werken in een munitiefabriek om haar familie te helpen rond te komen.

Haar melodieuze stem gaf haar de kans, tijdens het werken als part-time model, om in de cabarets van Montparnasse te zingen. Een kantoorpositie bij een prominent Parijse theater opende de deur voor haar en binnen een paar jaar werd ze gecast als Lucienne Boyer, zingend in de grote Parijse muziekzalen.

In 1927 zong Boyer op een concert van de grote ster Félix Mayol, waar ze werd gezien door de Amerikaanse impresario Lee Shubert die haar onmiddellijk een contract aanbood om naar Broadway te komen. Boyer bracht negen maanden door in New York City en kwam daar keer op keer terug om daar te spelen en naar Zuid-Amerika in 1930. In 1933 had ze een groot aantal opnames gemaakt voor Columbia Records uit Frankrijk, waaronder haar bekende chanson, "Parlez-moi d'amour". Geschreven door Jean Lenoir, won het nummer de allereerste Grand Prix du Disque van de Charles Cros Academy.

X37%20Lucienne%20Boyer

In 1939 trouwde ze met de cabaretzanger Jacques Pills van het zeer populaire duo Pills et Tabet. Hun dochter Jacqueline, geboren op 23 april 1941, volgde in hun voetsporen en werd een zeer succesvolle zangeres die het Eurovisie Songfestival van 1960 won.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bleef Boyer optreden in Frankrijk, maar voor haar Joodse echtgenoot was het een zeer moeilijke tijd. Na de bevrijding van Frankrijk door de geallieerden, bloeide haar cabaretcarrière op en nog eens dertig jaar lang behield ze een trouwe aanhang. Op de leeftijd van 73, zong ze met haar dochter in de beroemde Parijse Olympia en verscheen in verschillende Franse tv-shows.

Ze overleed in Parijs en werd begraven in de Cimetière de Bagneux in Montrouge, in de buurt van Parijs. 

(bron: en.wikipedia.org/wiki/Lucienne_Boyer)  

MUZIEKNOOT Parlez-moi d'amour is geschreven door Jean Lenoir in 1930. Een Engelse vertaling is geschreven door Bruce Sievier en bekend geworden als "Speak to Me of Love" of "Tell Me About Love". Lucienne Boyer was de eerste zangeres die het lied opnam en ze maakte het erg populair in Frankrijk, Amerika en de rest van de wereld.

Het werd ook opgenomen door Dalida in 1961 en staat op haar album uit 1961, Garde-moi la dernière danse. Caterina Valente nam het op in 1960, maar ze zong het met een heel speciaal timbre.

Het lied wordt gezongen door Constance Bennett op een filmset van What Price Hollywood? (1932). Het wordt gehoord in één van de vroege scènes van Casablanca (1942), gespeeld op de piano van Sam wanneer Ingrid Bergman voor het eerst verschijnt in Rick's Cafe.

Een modern arrangement van Mark Isham is te zien in de Alan Rudolph-film The Moderns (1988); het wordt gezongen door Charl Elie Couture. Het nummer wordt prominent gespeeld in de Amerikaanse films The Impostors (1998) en in Woody Allen's Midnight in Parijs (2011).

Tekst: Parlez-moi d'amour

{Refrain}

Parlez moi d'amour
Redites-moi des choses tendres
Votre beau discours
Mon coeur n'est pas las de l'entendre
Pourvu que toujours
Vous répétiez ces mots suprêmes:
Je vous aime

Vous savez bien
Que dans le fond je n'en crois rien
Mais cependant je veux encore
Ecouter ces mots que j'adore
Votre voix aux sons caressants
Qui les murmure en frémissant
Me berce de sa belle histoire
Et malgré moi je veux y croire

{Refrain}

Il est si doux
Mon cher trésor d'être un peu fou
La vie est parfois trop amère
Si l'on ne croit pas aux chimères
Le chagrin est vite apaisé
Et se console d'un baiser
Du Coeur on guerit la blessure
Par un serment qui le rassure

{Refrain}

(Auteur: Jean Lenoir)  

X37%20Parles%20moi%20d%27amour

Tekst: Parlez-moi d'amour - Nederlandse vertaling

Vertaling door Henriëtte van der Staay - Limmen (NH)

Praat tegen mij over liefde
Zeg mij steeds weer tedere dingen
Jouw fraaie praat
Mijn hart wordt niet moe het aan te horen
Mits je altijd
Deze opperste woorden zegt:
Ik hou van jou

Je weet best
Dat ik ze eigenlijk niet geloof
Maar horen wil ik ze niettemin
Deze woorden die ik bemin
Jouw stem in liefkozende klanken
Die ze trillend en fluisterend zegt
Wiegelt mij met zijn mooie taal
En daarom wil ik ze geloven

Praat tegen mij over liefde
Zeg mij steeds weer tedere dingen
Jouw fraaie praat
Mijn hart wordt niet moe het aan te horen
Mits je altijd
Deze opperste woorden zegt:
Ik hou van jou

Het is zo zoet
Mijn lieve schat een beetje gek te zijn
Het leven is soms te bitter
Als je niet gelooft in hersenschimmen
Het verdriet is snel gesust
En troost zich met een kus
Vanuit het hart geneest men de wonde
Met een gelofte tot de rust is weergevonden.

Praat tegen mij over liefde
Zeg mij steeds weer tedere dingen
Jouw fraaie praat
Mijn hart wordt niet moe het aan te horen
Mits je altijd
Deze opperste woorden zegt:

Ik hou van jou

 

 

 

 

 

 

{{ message }}

{{ 'Comments are closed.' | trans }}