121. Je t'oublierai, je t'oublierai (1999) - Isabelle Boulay
Isabelle Boulay (Sainte-Félicité (Quebec), 6 juli 1972) is een Canadese zangeres. Haar ouders hadden een restaurant. Als kind droomde ze al van een muzikale carrière. Ze luisterde veel naar Gilles Vigneault, Edith Piaf en Jacques Brel uit haar ouders platencollectie. Aan het einde van de jaren 80 studeerde Isabelle literatuur in Quebec alwaar ze haar passie voor dichtkunst ontdekte. In 1988 schreven haar vrienden haar, zonder haar medeweten, in voor een zangwedstrijd in Matane, waar ze kennis maakte met van Josélito Michaud, die later haar agent werd. In 1990 won ze op het Petite-Vallée songfestival een prijs voor haar uitvoering van "Les gens de mon pays" (Gilles Vigneault). Het jaar daarop, in 1991, won ze het Granby Songfestival voor onder andere haar vertolking van "Amsterdam" (Jacques Brel)
Haar defenitieve doorbraak was in 1998 toen ze ook genomineerd was voor vier Félix Awards (een prestigieuze jaarlijkse prijs voor artiesten in de provincie Quebec), maar er geen won. In 1999 verscheen de single "Je t'oublierai, je t'oublierai" en piekte op nummer 33 op de Franse hitlijsten. Je t'oublierai, je t'oublierai betekende de defintieve doorbraak in Franrijk, wat onder meer resulteerde in een optreden met Serge Lama in de bekende Parijse condertzaal Olympia. In oktober kreeg ze de Félix prijs voor zangeres van het jaar.
[Foto: D.R.]
Na het succes van Boulay in Frankrijk, werd ze opgemerkt door tekstschrijver Luc Plamondon, die op zoek was naar opkomend talent om op te treden in een nieuwe productie van zijn rockopera Starmania (een van origine Franse rockopera uit 1976) . Daar vertolkte Boulay de rol van Marie-Jeanne (de robot serveerster) van 1995 tot 1998. Ze verzorgde ook de zangstem voor de Quebecse zangeres Alys Robi in de tv-miniserie met dezelfde naam, wat veel bijdroeg aan haar populariteit in Quebec.
Sindsdien heeft ze veel succes gehad, zowel in Quebec als in de Franssprekende gebieden van Europa, daarbuiten is zij niet zo bekend. Haar best verkochte album in Frankrijk was Parle-moi uit 2000. In februari In 2008 ontving ze de medaille van de Nationale Assemblee van Quebec door de burgemeester van haar geboorteplaats, als erkenning voor haar bijdrage aan de kunsten.
(bron: nl.wikipedia.org/wiki/Isabelle_Boulay / en.wikipedia.org/wiki/Isabelle_Boulay)
Je t'oublierai, je t'oublierai van het album États d'amour bereikte een 33e notering op de Franse hitlijsten in 1999. Boulay maakte in 1999 een aantal media-optredens in Frankrijk. In de zomer neemt ze het live-album Scènes d'amour op in Montréal. Ze trad ook op met Serge Lama in Olympia, en introduceerde Francis Cabrel op tournee, evenals Julien Clerc tijdens zijn tournee in Montreal. In oktober ontving ze de Félix-prijs voor zangeres van het jaar.
Isabelle Boulay, was vanwege haar ervaring een jurylid in de Canadese tv-show "La Voix II", wat het equivalent is van "The Voice" In Frankrijk. Ze verscheen ook in de jury van het programma "Destination Eurovision", een programma dat de deelnemers aan deze Europese competitie kiest.
Je t'oublierai, je t'oublierai is geschreven door Luc Plamondon, gecomponeerd door Richard Cocciante had aanzienlijk succes in de hitlijsten van Franstalige liedjes in het Canadese Quebec, het stond maar liefst 45 weken in de hitparade, succes was er ook in Frankrijk. Je t'oublierai, je t'oublierai is het eerste nummer van het met platina-gecertificeerde album. Het is ook het eerste grote succes van Isabelle Boulay in de hitlijsten. Je t'oublierai, je t'oublierai werd ook genomineerd voor Populairste Lied van het Jaar bij de 20e Félix Awards (prijs voor artiesten uit de Canadese provincie Quebec).
Tekst: Je t'oublierai, je t'oublierai
Que mes draps se souviennent
De nos matins livides, que le sang de mes veines
Se fige ou bien se vide
Que mes doigts ne retiennent
Que l'odeur de ta peau
Que mon corps t'appartienne
Bien au-delà des mots
Je t'oublierai, je t'oublierai, je t'oublierai
Je t'oublierai, je t'oublierai
Que tout autour de moi
Se souvienne de toi
Je t'oublierai, je t'oublierai
Que mes pieds se souviennent du sable
Où tu marchais
Que ta voix me revienne
Dans un supermarché
Que la télévision me renvoie ton regard
Qu'on appelle ton prénom
Dans un aérogare
Que tout autour de moi
Se souvienne de toi
Je t'oubliera, je t'oublierai
La lune et le soleil
Se souviendraient de toi
Comment veux-tu que moi
Tout à coup je t'oublie
Même si dans mon sommeil
Je te touche, je te vois
Je ne reconnais pas le jour d'avec la nuit
Que tout autour de moi
Se souvienne de toi
Je t'oublierai, je t'oublierai
Rien ne sera plus pareil
Après t'avoir aim
Je ne reconnais pas
Les lieux où l'on allait
Tes yeux ont mis le feu
A mes rêves, mes envies
Et tu as détourné
La ligne de ma vie
Que les néons 4e des villes
Te donnent rendez-vous
Dans des bars où les filles sont pareilles partout
Et que les grands murs blancs
De mon appartement
Se referment sur moi
Comme un Cinérama
Que tout autour de moi
Se souvienne de toi
Je t'oublierai, je t'oublierai
Je t'oublierai, je t'oublierai, je t'oublierai
Je t'oublierai je t'oublierai
(Auteur: Luc Plamondon, Riccardo Cocciante Componist: Richard Cocciante)
Tekst: Je t'oublierai, je t'oublierai (Ik zal je vergeten, ik zal je vergeten)- Nederlandse vertaling
Ondanks dat mijn lakens zich
Onze lome ochtenden herinneren
Dat het bloed van mijn aderen
Of bevriest of wegloopt
Ondanks dat mijn vingers slechts
De geur van je huid vasthouden
Dat mijn lichaam jou toebehoort
Ver voorbij woorden
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Ondanks dat alles om mij heen zich jou herinnert
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Ondanks dat mijn voeten zich
Het zand waarop je liep herinneren
Dat jouw stem voor mij weerklinkt
In een supermarkt
Ondanks dat de televisie
Voor mij jouw blik weerkaatst
Dat men jouw voornaam omroept
Op een luchthaven
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Ondanks dat alles om mij heen zich jou herinnert
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
De maan en de zon
Zouden zich jou herinneren
Hoe wil je dan dat ik
Opeens jou vergeet
Zelfs als ik in mijn slaap
Jou aanraak, zie ik je
Ik herken geen onderscheid
Tussen dag en nacht
Ik zal je vergeten, ik zal je vergeten, ik zal je vergeten
Ik zal je vergeten, ik zal je vergeten
Ondanks dat alles om mij heen
Zich jou herinnert
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Niets zal nog hetzelfde zijn
Na jou te hebben liefgehad
Herken ik niet meer
De plaatsen waar wij zijn geweest
Jouw ogen hebben het vuur ontstoken
In mijn dromen, mijn verlangens
En je hebt de koers
van mij leven omgeleid
Ondanks dat de stedelijke neonlichten
Met jou afspreken
In de bars waar de meisjes
Overal hetzelfde zijn
En ondanks dat de grote witte muren
Van mijn appartement
Op mij afkomen
Als een Cinérama*
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
Ondanks dat alles om mij heen
Zich jou herinnert
Zal ik je vergeten, zal ik je vergeten
* Cinérama is de merknaam voor een breedbeeld filmsysteem voor in de bioscoop
{{ 'Comments (%count%)' | trans {count:count} }}
{{ 'Comments are closed.' | trans }}